Zo op het oog ontsprong nabij de horizon een buizerd. De boszoom lag voor de hand wat gezichtsbederf te plegen. Veel geluid, dat wel, zo in de vroegte van dit voorjaar. Gebukt onder deze hoge temperatuur schikte de knoppen zich voor het ontluiken. Dit alles in één oogopslag. Daar, op de valreep van de tuin, zag ik nog even een groepje aalscholvers uitbreken. Op de kronen van de abelen, mooi zwart en bejubeld door strijdende koppeltjes buizerds, van daarnet.
De tent, die val om moorden mee te plegen op geleedpotigen, staat weer overeind.
Dat is mijn tuinwerk voor vanmiddag geweest.
Uiteraard heb ik ook langdurig een tuinplan opgezet in mijn gedachten. Dat gaat gepaard met zo'n werkhouding die naar niks doen neigt, maar bijzonder productief oogt van binnen.
Dit toch met een vreemde bijgedachte dat dit eindig is, in ieder geval tijdelijk. Wellicht pakt ik mijn boeltje op en vertrek naar het hoge Noorden, Warffum, aangenaam.
Maar voor nu tellen alleen de ontluikende perenlaren en de rabarberpitten. Samen spannen ze de kroon op mijn moestuin dag. Ik heb veel aardappelen op het oog dit jaar, waar allerlei fruit voor moest wijken.
woensdag 27 februari 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)
