Alles ligt er klaar voor. De haagwinde volledig uitgeroeid in mijn paradijs. Ik speel de duivel met overspelige handen aan de greep. Zaaier, ja hij ging uit op te zaaien. Maar ook toen moest er onderdrukking geweest zijn. Want planten en mensen zijn allen schepselen gods. Waarom zouden de groenlingen zich dan anders dan ons willen gedragen. Geen idee, maar dat hoeft ook niet want ik ben gods in diepst van mijn volkstuintje. En met succes breng ik nieuw leven aan. Dus ik ben gerechtvaardigd, maar dat geloofd niemand dan deze vrolijke spitter. Ja 13 mei. Ook de composthoop geeft hoop op leven aan mijn aldaar uitgeplante pompoenen. Met her en der wat slaplanten komt ht alleen nog neer op water geven de slakken verbieden zich te verdiepen in mijn scheppingsverhaal. God bekommerde zich volgens mij ook niet om weekdieren, waarom ik dan wel zijnde zijn evenbeeld waar naar ik geschapen ben.
