Ooft & Warmoes

Ooft en warmoes

Ik oogst het rot de fruitgaard uit
als levensdoel en lijfsbehoud
en laat het rijp zich schikken
de zon keert daar haar zijde toe
glansrijk ooft er alle rust


Als eerste al dunde ik
het fruit de junirui het krenten
het vele moes-t-er uit


Ik sloopte ook het hout
de waterloot de beursen
tassen het woekerloof

De beurtjaren nam ik op de koop
maar nu ’t mastjaar er in beurt
oogst ik mij rijk aan wilde mannen
ik stoof tot slot
in kruidnagel en brandewijn
tot weeïg vlees voor vruchtgebruik

maandag 7 juli 2008

onvoorwaar

lijken ten over zo op het kerkhof uit elkaar geslagen. Aambeelden zijn het, kiezels op het smalle pad waarop de merel zijn snavel met een mokerslag op stuk slaat in de hoop het huis te breken waar de slak zich veilig acht. Kraken in de nieuwste betekenis van het woord. Hoewel moker en mokum verwant zijn aan elkaar. Daar ik die hoofdstad slechts ken als chronische bouwput van een ontstoken aardkorst is het om andere reden ook verwant aan slopen. Daar hielden jaren geleden ook bendes zich onledig met vechten tegen de bierkaai. Groot kapitaal wint steeds meer terrein sindsdien, wellicht biedt het zelfs onderkomen dan die onverzetsbewegingen die de jaren zestig en nadien een volgend decennium bewogen. Het oogt dan ook wel leuk om te zien hoe kraken ook anders kan klinken door toedoen van een kereltje met zo in de avond de hoogste noot.

Ik, omdat ik zo los en ledig ben hangt er een slotsom om de mond. Bij wijze van spreken kraakt de bodem ook als de zon er te lang op zit, in zijn voegen tot het barst. Dat was en is zo, zelfs na wat tegen, zijn droogte scheuren vochtplekken op de korst. Eczeem dat natjes doorgeeft waar het van doordrong, water. Daar worden plantjes gelukkiger van.



(de foto's tonen Giesen zo halverwege zijnde nestje peren in wording.
(onderste beeld mijn viervoeter uit, die geniet van haar oude dag.Dit behoudens de momenten dat ze aan haar jachtinstinct moet toegeven en achter kluiten, stokken en rotte oogst aanrent die ik haar doe toekomen.