Ooft & Warmoes

Ooft en warmoes

Ik oogst het rot de fruitgaard uit
als levensdoel en lijfsbehoud
en laat het rijp zich schikken
de zon keert daar haar zijde toe
glansrijk ooft er alle rust


Als eerste al dunde ik
het fruit de junirui het krenten
het vele moes-t-er uit


Ik sloopte ook het hout
de waterloot de beursen
tassen het woekerloof

De beurtjaren nam ik op de koop
maar nu ’t mastjaar er in beurt
oogst ik mij rijk aan wilde mannen
ik stoof tot slot
in kruidnagel en brandewijn
tot weeïg vlees voor vruchtgebruik

dinsdag 29 december 2009

Winterrust

De kruiwagen kopt goed fotogeniek, evenals de uitstekende zonnebloemen. Dood als een pier is niet van toepassing hier, want al spittend door de aarde blijkt niets levender dan een pier in de bodem van het bestaan.
Dus dood als een zonnebloem in wintermaanden, geeft beter een afgestorven wereldbeeld. Schoonheid kan gemeen koud zijn en goed uitgedrukt worden in beelden.









Genieten van het vergankelijk leven, piept knoflook uit de winter, dat omgeven door witte weelde, mijn oog verblind. Ik maak het voor eeuwig met het in digit@@l

verslaan van deze maagdelijke aarde
.

donderdag 17 december 2009

Het was van koud ontgonnen gronden


dat vurig rode melde doortrokken regels
krachtig smakende pastinaakt
in onomwonden groenlof zinnen
van vruchtiger aardbei in het lover
het malser groen spinazie in de ogen
sprak in aalbes bevochtigde lippen
de zomerse nadagen ronduit oren
het wijd spreiden van het zaad 
over de bedden wilder worp
waaruit als kolen krachtig spruiten
waar de r uitsprong in kleiner kiem
tot wasdom stijf in de holte
nauw omsloten bloembodem
dat de lust tot oogsten droeg
na voldongen seizoenen groeien
rijpend nachtvorst nakend
in de grond van eerder maagdelijk
wit uitgeslagen levenslust

maandag 7 december 2009

Moro L

De schrik zat er goed in de angst
voor de gestreden strijd de tijd
die alles glad strijkt op papier
verwoest de moestuinier voor z'n plezier
klad(den) er in gezet maakt het bangst

een levenszaak een levenstaak
een verwoestend relaas
een kapot eeuwen oud verhaal

van jaren verse grond beminnen
door seizoenen omspitten
is uiteindelijk verloren oogst
een massaspot die het moest
winnen hysterisch door de ringen

verdween de lyriek van Villiers aan Lea
gelukkig is mij dat dieptepunt bespaard
gebleven in Lstad waar warmoes won
van stedelijk gewin bezegeld

in een convenant dat op gevoel
en met verstand de elstar
eeuwig stralen laat naast bramley
de zaailing in vruchtbaar boeren
gezond verband zonder morrelen.

____________________________
de politicus verloedert
met sport naarstig velen maar
ik leg mijn onderspit te rusten
wat ik hier gedolven heb